แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ของฟุตบอลทีมชาติไทย
แชมป์ “คิงส์ คัพ” สมัยที่ 16 ของ ทีมชาติไทย คือ แชมป์รายการแรกของ “มาซาทาดะ อิชิอิ” นับตั้งแต่ก้าวเข้ามาคุมทัพ “ช้างศึก” เมื่อปลายปี 2566 ความสำเร็จอาจจะดูมาช้า แต่มากกว่าคือเริ่มที่จะมองเห็นแสงสว่างชัดเจนมากขึ้นในหลาย ๆ มุม โดยเฉพาะบรรดาสายเลือดใหม่ นักเตะอย่าง โจนาธาร เข็มดี, อภิสิทธิ์ โสรฎา, คคนะ คำยก, วิลเลียม เวเดอร์เฌอ, ชาญณรงค์ พรมศรีแก้ว, ปรเมศย์ อาจวิไล และ อนันต์ ยอดสังวาลย์ ต่างได้โอกาสแสดงศักยภาพ ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมากในการต่อยอดเพื่อเป็นกำลังหลักของทีมชาติไทยในอนาคต โดยเฉพาะรายของ โจนาธาร เข็มดี ที่ยกระดับตัวเองด้วยความมุ่งมั่น และแพสชั่นที่มีอยู่เต็มเปี่ยม จะเหลือก็เพียงแค่เติมประสบการณ์เข้าไปเพิ่มเท่านั้น หรือแม้แต่การกลับมาของ เอกนิษฐ์ ปัญญา ที่ฝ่ามรสุมคำวิจารณ์ ก่อนแสดงให้เห็นว่าตัวเองยังมีดีพอที่จะกลับมาแย่งตำแหน่งในทัพช้างศึกอีกครั้ง ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาไม่ถึงขวบปีจากการเข้ามาของ กุนซือชาวซามูไร ที่ ณ วันนี้ ได้ทั้งแชมป์ […]